**Camargue

Camargue je pokrajina jugoistocne Francuske po kojoj je pasmina dobila ime.To je jedna od najstarijih pasmina konja, ali su priznati tek 1968 godine. Vjeruje se da su potomci paleolitnog konja koji je zivio nesto sjevernije prije vise od 17.000 godina. Visine su od 1,35 do 1,45 m i teze od 300 do 400 kg te se smatraju ponijima. I danas vecinom zive u poludivljim stadima koja su u neprestanom pokretu. Posto zive u „divljini“ izzetno su brzi i izdrzljivi. Postoji 30-ak stada koja slobodno jure prostranom deltom Rhone. Odabrani pastusi se pare i razmnozavaju bez uplitanja ljudi, te se zdrijebad koti od travnja do srpnja. Radaju se kao crna ili smeda zdrijebad te u dobi od pet do sedam mjeseci postaju svijetlo sivi. Kad napune godinu dana uzgajivaci ih love i oznacavaju vlastitim zigovima. U dobi od tri godine mladi pastusi se klasificiraju tj. Oni primjerci koji ne posjeduju potrebne kvalitere se kastriraju, a kvalitetniji se oznacavaju i vracaju u maticne grupe. Pastuh iz stada izbacuje mlade muzjake koji pokusavaju osnovati vlastito krdo. Konfiguracija terena na kojem zive omogucila je skoro potpunu izolaciju ove pasmine i nemijesanje s ostalim pasminama. Sve do najezde Arapa u 8 stoljecu. Pasima je ostala netaknuta. Muzjaci arapskih konja na kojima su dojahali osvajaci pomjesali su se s postiojecim stadima te je njihov utjecaj vidljiv i na danasnjim kojima. Za ovu pasminu kazu da su uistinu posebni, jaki, snaznih nogu gustog repa i grive, lagani za jahanje i kao sto bi francuzi rekli oni su oduvijek tu. U dobi od tri do cetiri godine se love i odvode u staje, te se pocinje s dresurom. Skolovani konji postaju nezamjenjivi. Koriste se u turizmu, kao jahaci konji domacih stocara u svim poslovima vezanim uz uzgoj goveda te se u manjoj mjeri koriste za vucu lakseg tereta. Iste te konje koristi i Lorenzo The Flying Frenchman.

Žig camargue konja